170 - Sean z "Króla szczurów"

Ten odcinek skupia się na postaci drugoplanowej o imieniu Sean Jennison z powieści Jamesa Clavella „Król szczurów”. Postacie drugoplanowe często mają ciekawe historie, czasami przechodząc znaczące transformacje, a w niektórych przypadkach ich historie mogłyby zasługiwać na osobną książkę.„Król szczurów” rozgrywa się w obozie Changi w Singapurze, kontrolowanym przez Japończyków podczas II wojny światowej, gdzie przetrzymywani byli jeńcy alianccy (Brytyjczycy, Amerykanie i Australijczycy). Autor, James Clavell, był więźniem tego obozu. Głównymi bohaterami powieści są Anglik Marlow i tytułowy „Król”. Dzisiejsza dyskusja koncentruje się jednak na Seanie  Jennisonie.Sean Jennison jest postacią drugoplanową i pojawia się w książce w zaledwie trzech scench. Mimo tego zapada w pamięć. Postać Sean prawdopodobnie opiera się na prawdziwej osobie, którą Clavell znał osobiście w obozie, o imieniu Bobby Spong. Biografia Bobby'ego powierzchownie pokrywa się z biografią Sina, szczególnie ich zaangażowanie w teatr obozowy.W powieści Sean przyjmuje kobiecą osobowość. Jak należy rozumieć tą przemianę?1. Tożsamość transseksualna/transpłciowa2. Homoseksualizm sytuacyjny3. Eskapizm4. Metoda aktorskaAkceptacja i entuzjazm grupy mogły zachęcić Seana do pełnego przyjęcia swojej roli. Wielu mężczyzn, w tym sam Król, wierzyło, że Sean jest kobietą. Tę akceptację opisano jako zbiorową iluzję lub zbiorową potrzebę.W przeciwieństwie do Bobby'ego Sponga, który podczas podróży statkiem, Sean Jennison popełnił samobójstwo po wyzwoleniu obozu. Postawa pozostałych więźniów wobec Sina zmienia się drastycznie i okrutnie. Zaczynają wykrzykiwać na niego obelgi i wyzwiska. Tę zmianę postrzega się jako powrót mężczyzn do starej rzeczywistości i odrzucenie sytuacji, którą stworzyli wokół Seana w obozie. Być może czuli się winni lub musieli udowodnić, że nie byli wśród tych, których pociągał mężczyzna udający kobietę. Prześladując go jako grupę, zbiorowo wyrzekli się swojego przeszłego zachowania.W ostatniej scenie opisującej śmierć Sina, autor najpierw opisuje przygotowania Sina poprzez założenie kobiecego stroju („sarong, pas, pończochy, wypchany biustonosz”), a następnie stwierdza, że ​​„dziewczyna wstała” i weszła do morza. Autor używa słowa „dziewczyna” i opisuje jej śmierć, sugerując, że to kobieca postać, a nie Sin, zginęła w wodzie.

There are no comments yet.

Please log in to write the first comment.