Zazdrość w przyjaźni

Specyfika okresu dojrzewania sprawia, że w piramidzie stresu utrata przyjaciela jest punktowana na równi ze śmiercią rodzica. W okresie nastoletnim przyjaźń ma taką siłę, jaką ma uczucie miłości. Jest tak samo ufna, zazdrosna i zaborcza. W grę wchodzą bardzo silne emocje i głębokie uczucia. Kiedy dorastające dziecko traci przyjaciela, po prostu pęka mu serce, ponieważ dla nastolatka najważniejsze są relacje przyjacielskie. Jest to naturalny etap dojrzewania młodego człowieka. Jednak relacje przyjacielskie generują w jego życiu zazdrość, a tym samym poważne cierpienie, ponieważ nastolatek zupełnie nie potrafi sobie z tą zazdrością poradzić. Robin Dunbar, profesor antropologii ewolucyjnej z University of Oxford przekonuje, że nastolatek w odróżnieniu od rodziców wcale nie chce, żeby wszyscy go lubili i byli jego przyjaciółmi, bo czuje, że temu nie podoła. Woli, żeby lubiła go jedna, za to bardzo ważna dla niego, osoba.

There are no comments yet.

Please log in to write the first comment.