Afgestaan, S3 aflevering 2: Hannie

Aflevering 2 van het derde seizoen van Afgestaan gaat over Hannie. Hannie is begin twintig als ze zwanger wordt van haar zoon. Alhoewel ze verliefd is op zijn vader kunnen ze niet trouwen en komt Hannie terecht in Ons Tehuis in Utrecht, een opvangtehuis voor ongehuwde zwangere meisjes en hun kind. Het is 1967, kort na de geboorte van haar eigen kind hoort Hannie daar de kanonschoten vanwege de geboorte van koning Willem Alexander.Naar aanleiding van de presentatie, deze maand, van het rapport commissie De Winter naar de geschiedenis van Binnenlandse afstand en adoptie tussen 1956 en 1984, vindt Afgestaan het belangrijk in diezelfde maand de ooggetuige en ervaringsdeskundige Hannie haar verhaal te laten doen.Hannie getuigt over hoe het er destijds aan toe ging  in dit tehuis en over hoe onveilig sommige opvanggezinnen binnen het systeem voor deze vrouwen waren. Hannie werd er verkracht door de man des huizes en, hoewel ze haar eerste kind heeft kunnen behouden, kon ze niet anders dan het kind dat hieruit ontstond af te staan.Hannie:” "Tijdens de bevallingen hoorde ik meisjes roepen: 'Ik wil mijn kind, ik wil mijn kind!' Maar ze kregen hun baby niet."Hannie: "Wat ze wilden? Moederschap ontnemen, dat wilden ze."Hannie: "Er was geen liefde in dat tehuis. En als je liefde wilde geven, dan merkte je aan de houding van de verzorgsters dat dat niet mocht."Hannie: "In het tehuis hadden ze verschillende kamers voor baby's. Die witte kamer was de afstandskamer.”Hannie:" Het ergste was dat je met niemand over kon spreken wat je had meegemaakt. Met niemand. Je gevoel ontplofte bijna van binnen."Hannie: "Ik vroeg natuurlijk ook aandacht. Ik wilde graag ook liefde die ik niet kreeg. Je wilde ergens bij horen, je kon je verhaal niet doen, want je was slecht."Hannie “Hij heeft ik weet niet hoeveel vrouwen zwanger gemaakt…. De huisarts zei: Je moet daar weg."Hannie: "Als je afstand gedaan hebt, dan is je moederschap je ontnomen. En als je hier nog over zwijgt, dan ga je dat meenemen in je graf. “Ik ben nu 82. Er is geen tijd meer om te zwijgen. Ik kan nu nog zeggen wat er gebeurd is, ik kan nu nog benoemen."Deze podcast gaat over een ongelofelijk krachtige vrouw die voor haar kinderen vocht. Een vrouw waarbij het systeem gruwelijk faalde en die desondanks ook nog kan zeggen: ”Ik heb er ook goede mensen ontmoet.”Hannie is nu 82 en wil getuigen omdat het geheim wat ze haar hele leven met zich mee heeft gedragen nu verteld mag worden, zij wil er vrij van zijn. Ze moet haar stem nu laten horen want er moet erkenning komen aldus Hannie. Mensen moeten weten wat er zich zo kort geleden heeft afgespeeld in Nederland.Deze podcast is opgedragen aan alle getroffenen van binnenlandse afstand en adoptie.Shownotes:Ons Tehuis, Utrechthttps://fiom.nl/zoeken-familie/ons-tehuis-vrouwenhuishttps://www.verwey-jonker.nl/wp-content/uploads/2022/11/219311_Verslag-Archiefonderzoek-Ons-Tehuis.pdfToevluchtsoord, Groningenhttps://fiom.nl/zoeken-familie/toevluchtsoordhttps://www.youtube.com/watch?v=2n4oORrK2LQOpen het dorp, Mies Bouwmanhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Open_het_DorpDossier Afgestaan, NTR 2024https://npo.nl/start/serie/dossier-afgestaan-afstandsmoeders-en-kinderenStichting Verleden in Zicht voor Nederlandse afstandskinderen en binnenlands geadopteerden.https://verledeninzicht.nl/Email: [email protected]: Georgia Gradenwitz- Kemp en Carine DorgeloAudionabewerking: Konstantin Johannes van The Sound RepublicEindredactie en montage: Carine Dorgelo© 2023- 2025 Carine Dorgelo& Georgia Gradenwitz- Kemp

There are no comments yet.

Please log in to write the first comment.