Flut-top of toppie-top?

Als je praat over winnen of verliezen, dan heeft in elk geval schijnbaar Kim goud. Hij werd volledig als gelijke behandeld, haalde van Trump de belofte binnen dat de Amerikaans-Zuid-Koreaanse militaire oefeningen zijn opgeschort en gaf niets concreets weg over zijn nucleaire en raketprogramma. Maar die redenering is erg kort door de bocht. Trumps persconferentie (één uur en vijf minuten) mag dan rammelend, onduidelijk en in hoge mate zelfpromotie zijn geweest, één ding was duidelijk: hij hoopt op meer topconferenties, en op succesvolle onderhandelingen door diplomaten, maar als het over een half jaar allemaal blijkt vast te lopen, stapt Amerika er weer uit. Bovendien blijven de sancties gewoon in stand. Dat de Amerikanen de schijn wekten Kim als volledige gelijke te behandelen, was heel slim. Ze weten dat erkenning als om het even simpel te houden echt land voor Kim misschien wel het allerbelangrijkste is. Ze weten ook dat Kim aan zijn eigen volk een lastige boodschap moet gaan verkopen: ontmanteling of buiten werking stelling van zijn kroonjuweel het nucleaire programma. Door het allemaal zo te spelen, geven ze Kim een steuntje in de rug. Tenslotte: op korte termijn gaat het Trump om één ding, het buiten werking stellen van Kims langeafstandsraketten. Als dat lukt, is voor Amerika zélf het acute gevaar geweken, en met die boodschap kan Trump het lastige gevecht aangaan met zijn eigen Republikeinse partij, die hem in deze kwestie een beetje een slapjanus vindt. Critici beschuldigden Trump ook van het negeren van het mensenrechtendrama in Noord-Korea. Het gaat daar inderdaad barbaars aan toe, met concentratiekampen, massamoord en slavernij. Maar toen Richard Nixon in 1972 de relatie met China herstelde een van de belangrijkste momenten uit de moderne geschiedenis hoorde je niemand over de Culturele Revolutie die toen woedde. Nixon keuvelde in Beijing ontspannen met Mao Zedong, moordenaar van miljoenen Chinezen. Dus, ja, je kunt zeggen het was een flut-top, en Trump schiet nu eenmaal graag uit de heup. Maar het kan ook een schot in de roos worden, en dan noemen we die merkwaardige vertoning in Singapore misschien alsnog een toppie-top. En tenslotte: als het niet Trump maar Obama was geweest, zouden de reacties dan ook zo zuur zijn geweest?See omnystudio.com/listener for privacy information.

There are no comments yet.

Please log in to write the first comment.