Mijn heldin

Ri Chun-hee is die Noord-Koreaanse presentatrice die altijd pontificaal, ja bijna brutaal, de heldendaden van de grote leider, Kim Jong-un, wereldkundig maakt. Deze week ook weer. Met opgewonden, en een van vreugde overslaande stem, bevestigde ze de geslaagde proef met een atoombom. Bij de zinsnede deze nucleaire kernkop kan worden geplaatst op een strategische, ballistische raket, stond haar beroemde, stralende glimlach weer op het gelaat. Met een blik die zei goed nieuws, kameraden, onze grote leider kan nu met één druk op de knop de wereld laten verdampen. Wat een heldin! 74 jaar is ze, en ze meldt al 47 jaar de volgende stap op de weg naar militaire hegemonie, vanaf de periode van opa Kim Il-sung, de Noord-Koreaanse vader des vaderlands. Toen die overleed, stroomden de tranen haar voor de camera over de wangen. Van Kim Jong-un hoor je nooit iets. Geen idee hoe zijn stem klinkt. We zien hem op fotos of korte videos, te midden van knipscherende en sidderende generaals. De enige communicatie verloopt via mijn heldin, of een jongere kloon, die nog harder gilt dat de victorie voor het grijpen ligt. En dan heb je een zekere Kim In-ryong, de Noord-Koreaanse ambassadeur bij de Verenigde Naties, die af en toe, trillend van de zenuwen, de media toespreekt. Monotoon, maar wel in het Engels, leest hij teksten voor die vrijwel identiek zijn aan die op tv. Kim Jong-un bewijst een paar dingen. Dat hij iedereen, Donald Trump voorop, te slim af is, en onverstoord doorgaat met zijn atoombom. En dat hij het Twittervolkje, eveneens met Donald Trump voorop, links en rechts inhaalt door zich te hullen in stilzwijgen, en zijn schaarse boodschappen verspreidt via een stotterende diplomaat, en mijn 74-jarige heldin. De boodschap van Donald Trump leidt tot verbazing of hoongelach. De boodschap van Kim slaat in als een bom.See omnystudio.com/listener for privacy information.

There are no comments yet.

Please log in to write the first comment.