Opinie | Trump en de FBI

Donald Trump maakte van de week zélf bekend dat de FBI een inval had gedaan in Mar-a-Lago, zijn huis in Florida, en daar zijn kluis had opgebroken en zijn inboedel had uitgekamd. Publicitair een gok, maar daar houdt hij wel van. Zijn verdedigingslijn: dit beleg, deze bezetting door de FBI, was totaal onnodig, want ik werk gewoon mee.  Het ging om documenten die hij aan het einde van zijn termijn mee naar huis had genomen. Dat is onrechtmatig, want elk document uit het Witte Huis behoort volgens de wet aan het volk, en wordt – meestal onder embargo – opgeslagen in het Nationaal Archief. Zonder enige twijfel zoekt de FBI onder meer naar bewijs dat Trump de wet heeft overtreden met zijn campagne om de verkiezingen van 2020 ongeldig te verklaren, en mogelijk ook naar zijn rol bij de bestorming van het Capitool. Dat onderzoekt de 6 januari commissie van het Huis van Afgevaardigden ook, maar die heeft geen opsporingsbevoegdheid – de FBI wél.  Een onderzoek door justitie wil niet zeggen dat Trump een misdrijf heeft gepleegd, of zelfs dat hij verdacht wordt. Twee roemruchte FBI-onderzoeken uit het recente verleden illustreren dat: Hillary Clintons illegale gebruik van haar privé-email toen zij minister van buitenlandse zaken was, en de veronderstelde Russische steun aan Trumps verkiezingscampagne. Beide onderzoeken leverden geen aanklacht op, hoewel Hillary ervan overtuigd is dat de FBI haar kans bij de presidentsverkiezingen van 2016 de nek omdraaide.  Trumps tegenstanders denken dat hij zich, met zoveel averij, onmogelijk kandidaat kan stellen voor de verkiezingen van 2024. Dat is ijdele hoop. De kans dat hij die stap juist wél zal zetten groeit. Hij rekent erop dat zijn nog altijd indrukwekkend grote aanhang in de inval in Florida het zoveelste bewijs ziet van een Democratisch complot tegen hun idool. En het geeft hem een extra zetje om te doen wat hij voortdurend laat doorschemeren: dat hij zich al binnen weken of maanden kandidaat zal stellen, dus vóór de tussentijdse verkiezingen van november. Daarmee schakelt hij concurrentie binnen zijn partij uit. Bovendien meent hij dat hij als kandidaat juridisch onschendbaar is. Dat gaat er bij zijn aanhang in als koek, al is het feitelijk lariekoek.  Wat niet wil zeggen dat er onder Republikeinen geen oppositie is. In een vernietigend commentaar schrijft het conservatief-Republikeinse tabloid New York Post dat Trump zijn partij naar een verlies leidt, in een tijd waarin het land nota bene tegen de Democraten is. Alleen omdat hij zichzelf belangrijker vindt dan wie of wat dan ook. Nog nooit is bij een oud-president een inval gedaan. En nog nooit is een oud-president zo nadrukkelijk níet weggeweest.See omnystudio.com/listener for privacy information.

There are no comments yet.

Please log in to write the first comment.