مجموعه نامه‌های اینمن به ناتالیا - فصل پنجم

من آموختم. آموختم به تنهای برای خویشتنم کافی بوده و عشق را نباید از انسان دیگری طلب کنم. همین‌که بتوانم ذات عشق را در وجود خویشتن پیدا کنم؛ یعنی رهایی از تمام رنج‌هایی که به‌خاطر تو به آن دچار گشته بودم. به‌راستی‌که آدمی چنان جذب اتفاقات بیرونی می‌شود که از بزرگ‌ترین ثروت دنیا یعنی درون خودش غافل می‌ماند. من عظمت تنهایی‌ام را یافته و تمام‌قد آن را به آغوش کشیدم. هرچه بیشتر این غار تاریک و بزرگ را می‌کاویدم کورسوی های نور بیشتری می‌افتم و این عجیب نیست؟ عجیب نیست که انسانی در تاریکی محض به نور وجودی دست پیدا کند؟ می‌دانم شاید باورش برای تو سخت باشد و یا حتی نخواهی بپذیری که دیگر اینمن عاشقی برای تو جانش را ندهد و یا تو حتی نتوانی برای ارضای حال روحی خویشتن او را هر بار با نادیده‌گرفتنت بیش از بیش مجنون سازی. تو بهانه بودی، بهانه زندگی برای تعلیم من. برای پی‌بردن به آنکه نباید با مصیبت‌ها جنگید، نباید برای آرام‌کردن رنج‌ها تقلا کرد؛ چراکه تنها دوای آن پذیرفتن و پیداکردن نشانه‌هایی است تا پیغام حوادث را درک نماییم.  ✏️نویسنده: امیرعلی مهاجری🎙گویندگان: علی ولیانی / ندا کریمی🎨طراحی پوستر: فریما رئوفی✨تهیه و تولید توسط استودیو نووُ📻پخش اختصاصی از رادیو تاسیان

There are no comments yet.

Please log in to write the first comment.