حکایت اعرابی و همسرش | مثنوی معنوی مولانا

یک شب اعرابی‌زنی مر شوی راگفت و از حد برد گفت و گوی را کین همه فقر و جفا ما می‌کشیمجمله عالم در خوشی ما ناخوشیم نان‌مان نه، نان‌خورش‌مان درد و رشککوزه‌مان نه، آب‌مان از دیده اشک جامهٔ ما، روز تاب آفتابشب، نهالین و لحاف از ماهتاب قرص مه را قرص نان پنداشتهدست سوی آسمان برداشته ننگ درویشان ز درویشی ماروز شب، از روزی‌اندیشی ما خویش و بیگانه شده از ما رمانبر مثال سامری از مردمان گر بخواهم از کسی یک مشت نسکمر مرا گوید خمش کن مرگ و جسک صفحه ما در یوتیوب:https://www.youtube.com/@ajkakaei Hosted by Simplecast, an AdsWizz company. See pcm.adswizz.com for information about our collection and use of personal data for advertising.See omnystudio.com/listener for privacy information.

There are no comments yet.

Please log in to write the first comment.