Wietse

En het model zelf is aangepast omdat hij weet... ik ga toch praten met Cloud Code. Dus ik heb al wat voorbereidingen daarvoor. En Cloud Code weet al met welk model ik ga praten. Ja, dus je zegt eigenlijk in die 18 maanden is iets wat voornamelijk... wat bijzonder was dat dat ding zelf code kon genereren... echt uit het model in JetGPT...

bijna wat ze dan noemen... full circle agentic coding. We kunnen nog een keer een t-shirtlijn beginnen... met dit soort zinnen erop. Dus dat je wat er nog toegevoegd moet worden... en dit zie je ook vaak als tip... die gegeven wordt door mensen... die er al heel lang mee bezig zijn. Dus die zijn nog vrij vroeg...

op ingestapt. Die waren zelf aan het copy-pasten. Toen lieten ze dat ding. Die zijn het hele evolutieproces van net doorgegaan. Die waren er de hele tijd bij. En die lopen ook een beetje voor. Want die zijn al gewend geraakt aan... ik kan een stukje overdragen. Ik kan een panel laten maken, et cetera. De laatste stap daar was... oké, nou maak jij die aanpassingen in die software...

Je gaat kijken of er fouten in zitten... door te kijken wat voor errorcodes er langskomen. Maar het zou ook prettig zijn als jij het kan vormgeven. Dat zit er ook in. Maar kan je dan ook kijken wat je vormgegeven hebt... daar dan ook op gaan klikken, er doorheen klikken... en echte testen doen. En op dat moment kan je... want dat is eigenlijk wat er gebeurd is... waar het voor jou anders werd als Cloud Code gebruiker... voor Alexander, is...

Ik heb eigenlijk gewoon een idee. Ik heb gewoon een iets wat ik wil oplossen. Ik heb gewoon een probleem om op te lossen. En ik ga dat probleem gewoon beschrijven. En ik zeg het even met jouw woorden. Boeit me eigenlijk niet wat je doet. Regel het maar gewoon op de achtergrond. En ik denk dat we nu in een...

op zijn minst twee werelden zitten. De wereld waarin het helemaal weggeabstraeerd is. De wereld van Alexander die een probleem heeft wat opgelost moet worden. En de wereld waar ik zit, waar ik vooral het handje aan het vasthouden ben... van soms meerdere agents, omdat ik me er nog een beetje mee wil bemoeien. En dan kan je vragen, waarom moet je je er nog mee bemoeien? Is omdat de scope van de projecten die ik zelf doe... gewoon nog te groot is voor dit soort tools. Maar het is toch, laten we even inzoomen op dat laatste. De mensen die al software maakten.

Absoluut. Ik maak het nu heel overdreven. Maar wat klopt er niet aan wat ik zeg? Het is niet overdreven. Ik denk dat je af en toe ingrijpt. Dat je kan ingrijpen is wel een ding. Net als de piloot die zegt. Ik pak het hele vliegtuig wel even over. Toch fijn dat er een piloot zit. Het vereist ook wel wat enige achtergrondkennis. Dus het is het ingrijpen op momenten dat. Maar ook.

eigenlijk op een hele andere stoel gaan zitten. Kijk, wat in softwareontwikkeling al vaker gebeurt... is dat iemand op een gegeven moment een manager werd. Even voor AI. Je werd manager. Maar nu is iedereen manager aan het worden in die groep. En ik had laatst iemand bij een lezing... ik was voor een groep softwareontwikkelaars... die stond op aan het einde. Netjes aan het einde gewacht, gelukkig. Ze staan ook wel eens op tijdens. Die zei, joh, luister... ik ben gegaan van zelf werken de hele dag... naar...

op een stoel zitten te wachten... tot mijn agents klaar zijn. Kan jij me uitleggen wat ik met die tijd moet gaan doen... die ik nu teruggewonnen heb? Als mensen dit zeggen, klinkt het ook wat performatief. Ik kan het bijna niet geloven.

Ik snap dat dit leuk is om te zeggen op een lezing. Omdat het ook je laat zien aan andere mensen hoe goed je alles snapt. Is dit echt zo? Wacht even. Dat is wel belangrijk om te zeggen. Deze jongen zei het niet met trots, maar met zorgen. Omdat hij natuurlijk ziet, dit is helemaal geen functie die ik nu aan het doen ben. Dus daar stond iemand met een... Maar wat doe je dan? Want je zegt 80% van het werk van de tijd die ik hiervoor deed, doe ik opeens niet meer. Dat is echt zo. Laten we het nuanceren. Ik ben op zoek naar de nuance. Laten we dat eens doen.

Softwareontwikkeling is een ontzettend breed veld. Je hebt mensen die werken aan de kernel van iOS en Android en Linux. Je hebt mensen die werken aan de software in de robots die auto's kunnen lassen in fabrieken. Ja.

Op dat niveau wordt er nog weinig AI tooling ingezet. Omdat het heel erg gespecialiseerd werk is. En de trainingsdata in de grote modellen heeft er helemaal geen weet van. Dus als het gaat om sprinkler installaties aansturen voor brandveiligheid in noem maar op. Daar zit zulke specifieke code op met zulke specifieke doelstellingen. Wat ook nog eens altijd moet werken. Is dat ik daar eigenlijk zou adviseren. Daar moet je deze tooling nog helemaal niet inzetten. Oké, dus even gezegd hebben.

Maar dit is hetzelfde als met de kunsten, dat we zeggen 5% van de kunst, natte vingerwerk hoor, is daadwerkelijk van hoog niveau. Dat is de literatuur. En 95% is lectuur, namelijk boekjes die je leest op vakantie. Softwareontwikkeling, mijn mening, is over het algemeen heel breed workflows, informatie omzetten van het ene naar het andere punt. Dashboardjes bouwen voor mensen, zodat ze hun informatie beter kunnen zien. Dat is echt

met alle respect, veel van de software die ik in mijn leven heb gebouwd, is ook dashboards, data veranderen in een database, appjes maken, zodat je snel bij informatie kan en plaatjes uploaden. Dus heel veel van de software lijkt heel erg op elkaar. In die wereld van die beetje...

Hoe zeg je dat? 13 in een dozijn software. Al do respect, de meeste software. Daar is nu een enorme revolutie gaande. Wat is die revolutie? Is dat de mensen die al allerlei tooling gebruikten. Want je had al what you see is what you get. Je kon al met Swift UI voor iPhone interfaces tekenen. In plaats van dat je ze nog... Er waren al... Laten we niet doen alsof er... Ze deden niet alles met de hand door iedere letter zelf te typen.

Je snapt hem. Er waren allemaal hulpjes en dingetjes en je kon design frameworks downloaden. Dan had je alle buttonsets al. Tuurlijk, het lag allemaal in de kast. En ik denk dat daar waar de software al veel op elkaar leek en problemen oplost, wat ongeveer hetzelfde probleem is, dat daar nu een groep ontwikkelaars is, een kleine groep nog, die deze tooling vrij vroeg al heeft omarmd, nu gemerkt heeft, vooral in de laatste drie maanden, want het is heel recent,

huls. Ja, precies. En er is ook heel veel innovatie nu op het hulsniveau, waardoor zelfs met modellen die redelijk, nou stilstaan is het verkeerde woord, maar de grote klappen zijn eruit, dat de klappen nu gemaakt worden op harnasniveau. Nee, maar ik zie het hem doen. Ik zie dat ding nadenken. Jij voelt het ook, toch? Ja, ik zie dat ding nadenken over, oh, dit werkt niet. Wat ik niet over heb nagedacht is dat ik X, Y, Z eerst moet doen.

En ik denk dat als je het een beetje wil voelen... misschien voor de andere leken die luisteren... die wat minder met software bezig zijn. Ik was in het... een technologie museum in Twente. Ik ben de naam even kwijt. Twents Technologie Museum of iets. Super aanrader. Er staan allemaal oude apparaten... waaronder textielmachines die werken met ponskaarten. Ponskaarten, kaarten met gaten erin... waar je eigenlijk het patroon wat er op het kleed gaat komen. Zie een grote houten machine voor je. Heel veel textiel, draden zeg maar.

En je gaat dat apparaat aandrijven met een stoommachine. En daar komt een kleed uit. En hoe ziet dat kleed er dan uit? Wat is het patroon op dat kleed? Welke bloemen staan erop? Dat staat op die ponskaart. Want die ponskaarten bepalen hoe die machine beweegt. Een analoge computer, zeg ik even voor het gemak. Je kunt je voorstellen dat als jij... Ik was hier niet bij, want ik bestond nog niet. Maar als jij dat apparaat aan het bouwen was... Je hebt de oude weverij...

en de nieuwe weverij. De nieuwe weverij is de weverij van de ponskaart... waar een programma gevolgd wordt. Een daadwerkelijk ponsprogramma op de weefmachine... die daar kleed aan te uitwerken is. Er is een hele tussenfase tussen de oude weverij... waar mensen aan het weven waren... en de weefmachine... waarin die weefmachine nog allerlei handjes vasthouden heeft. En het hele kleed komt er verkeerd uit. En mensen gaan er staan lachen. Moet je kijken hoe traag dat ding is. Je ziet het helemaal voor. Je voelt de metafoor, toch?