Wietse

is mijn vraag dus... is het niet altijd gewoon in het verleden goed gegaan... omdat we het fysiek hebben geautomatiseerd... maar het denken niet. En nu zijn we het denken ook aan het automatiseren. En wat als dat wel gaat lukken? Waarom vraag ik dat? Omdat... even terughalen op waar we het met elkaar over hebben... de laatste x minuten. Die tweet... die vraag die mensen stellen is... jongens, ik sta hier inmiddels... steeds vaker naast die machine...

Ik sta een beetje op knopjes te drukken op een machine... waar ik zelf onderdeel van was. Het zijn ook een soort...

Het zijn niet allemaal tweets waarin mensen zeggen... dit is het beste sinds gesneden brood of zo. Het zijn eigenlijk tweets met... Hallo, wakker worden. Ik sta steeds vaker naast de machine. En wat ik doe, doen meer mensen. Straks staan we met z'n allen naast de machine. Wat gaan we doen? En ik vind dat softwareontwikkelaars wereldje... een hele interessante barometer... voor informatiewerk, kenniswerk, noem het allemaal maar op...

En ik denk dat we dan nog niet eens aangeraakt hebben, wel een beetje, maar nog niet zo heel diep is. Wat betekent het op het moment dat de consument die normaal die machine gebruikt, zelf machines kan gaan maken en de machine kan gaan aanpassen?

Ik liet laatst, het is een app, Bitrig heet die, B-I-T-R-I-G op iOS. Ik weet niet wat er voor dingen op Android bestaan, maar ik ken het op iOS. Waar je eigenlijk een app opent, dan staat aan de onderkant een tekstinputveld zoals je die kent van ChatGPT.

En dan zeg jij bijvoorbeeld ik wil een klok met paarden. Want ik wil mijn dochter leren klok kijken. En die is altijd geïnteresseerd in paarden. Dan roept dat ding ergens op de achtergrond cloud code met een scaffold aan. En dan na ongeveer 30 seconden heb je daar een iOS app. Niet een fake app, niet een plaatje, niet een website. Een echte iOS geschreven in de taal zoals Apple dat wil. In Zwift met Zwift UI.

Waar je ook nog kan zeggen, ik zet hem in testflight. Dan kan ik hem meteen sturen naar de iPad van mijn dochter. En inmiddels, I kid you not, in de App Store. En heb de App Store in Pompton. En ik denk dat... Deze demo ik vaak aan mensen. Als ik een soort cynisme voel of onderschatting...

dat ik zeg, ik ben hier... nu duurt het nog 30 seconden... in het protocol van Google... wat ze hebben uitgebracht... Agent2UI... A2UI, goeie naam hè. Agent2UI zeggen ze eigenlijk...

We gaan interfaces just in time on the fly maken. En dan doen ze het ook nog eens in hun demo's in een mobiele app. Dus pretty much Bittrich 4.0 eigenlijk. Waar je dus als eindgebruiker praat tegen je telefoon die jou de knoppen geeft die je nodig heeft. Wij hebben het hier al langer over samen. Maar het is er wel aan het komen nu. En ik denk dat dat ook misschien een beetje het verschil is tussen...

Ik heb ooit technologiefilosofie gestudeerd. Dat is negen jaar geleden inmiddels dat ik die studie heb gedaan. Tijdens die studie waren de dingen waar wij nu over praten what-ifs. Dat waren scenario's. En ook jij en ik zitten alweer twee jaar te kletsen over dit onderwerp, waar we ook heel vaak...

En het enige wat je dan dus kan doen zonder helemaal het roer om te gooien... is de verwachtingen naar beneden bijstellen. Even om scherp te krijgen. Je hebt de lat voor de kwaliteit van de student. Dus kan de student uitleggen wat hij of zij gemaakt heeft. En als die uitleg matig is, leg je de lat voor de uitleg lager. Ja.

Want we hebben het niet over de kwaliteit van het eindresultaat. Want ik denk ook, dat punt wil ik even maken. Er is nu veel te doen rondom de kwaliteit van het eindresultaat van AI... in de brede zin van tv-commercials van McDonald's tot het slopargument. Ik denk dat jij en ik er allebei over eens zijn...

dat die niet te houden is. Daarmee bedoelen we te zeggen... de kwaliteit van het eindresultaat... zal in 80% van de gevallen... voldoen aan of beter zijn dan... wat een mens had kunnen afleveren... in muziek, in boek, in nieuwsbrief, in podcast. Dus als je boos bent op AI... omdat je het eindresultaat lelijk of ongeïnspireerd vindt... die ga je niet lang kunnen volhouden mogelijk...

Maar dus stel, je bent een hbo-docent en alle studenten leveren jou de hele week de mooiste dingen aan. Als je dan eindresultaat gericht bent, dan ben je blij. Je krijgt de mooiste essays, de mooiste software, alles werkt, alles is veilig. Ze staan het te presenteren en lezen ChatGPT voor. En je denkt gewoon, nou, fantastische tekst. Als je het gewoon uit je hoofd had geleerd, dan was je maar weggekomen.

Maar als jij niet als doel had optimaliseren voor de deliverables van de studenten, maar je wilde optimaliseren op de studenten, namelijk die hebben een bepaalde kwaliteit als mens, als professional, als student, dat je dan...

dan kan je dat eindresultaat argument loslaten. Sterker nog, kan je gaan negeren. Want het eindresultaat is niet meer van de student. En dan ga je nu dus de lat lager leggen voor de student zelf... terwijl het eindresultaat steeds beter wordt. Dat is ook zoiets bizar. Die schuiven is ook wel heel maf.

Maar uiteindelijk kom je dan wel denk ik op het punt en er zijn al wel wat onderwijsinstellingen hier druk mee weet ik inmiddels. Want wij hebben eerder over onderwijs gesproken en daar krijg ik nog vaak leuke over het algemeen reacties op. We zitten nu in een even we is dan het algemene gemiddelde onderwijssysteem in een soort limbo van hier hebben we ineens mee te dealen.

Het is een soort ongemakkelijke situatie. Die beschrijf jij net ook. Een situatie van ongemak. En ook wel een beetje essentieel verdriet. Van een crisis. Ja. Het is een crisis zonder dat hier heel veel over gesproken wordt. Ja. En het is wel zo dat daar wegen naar buiten zijn. Door te kijken. Hoe kunnen we de daadwerkelijke kwaliteit van de studenten weer meten. Want onze bestaande instrumenten werken niet meer. Dat is één ding. Maar ik zat ook steeds meer te denken. Kijk.

Oké, het eindresultaat, soit. Dat wordt gewoon goed. Vergeet het. Daar kan je niet meer uit druk om maken. Dus als je boos bent met een eindresultaat, laat even zitten. Waar de pijn zit, is dat de studenten niet van niveau zijn dat de lat naar beneden gaat. Stel dat los je ook op, is eigenlijk jouw punt. Dus nou zijn de eindresultaten beter dan ooit. En de studenten, dankzij AI-assisted education, whatever hoe we het noemen, worden nog beter dan vroeger.

Maar dan komen ze in een arbeidsmarkt... waarin die kwaliteit van hun eindproduct en van hunzelf... er eigenlijk ook niet meer toe doet. En wat mij betreft in de meeste discussies... dat is misschien laf of lui of naïef... sla ik vaak dus ook al die stappen over en zeg ik... waarom hadden we ook alweer onderwijs? Want uiteindelijk worden daar mensen die opgeleid... die een waarde zouden moeten hebben, puur economisch gezien dan... in een arbeidsmarkt. En dat daar uiteindelijk het vraagstuk zit...