Wietse

Want wat er nu nog heel erg misgaat, vaak, en dat hoor ik om me heen heel vaak, en ook bij mezelf maak ik het vaak genoeg mee als ik software aan het maken ben met allemaal sub-agents. Ja, jij bent zo iemand, die is in eentje. Ja, ik wil het vooral proberen zodat ik erover mee kan praten. Ja.

en een beetje mijn vinger aan de pols kan houden met... wat is er aan het gebeuren in die wereld van mensen... die blijkbaar eindresultaat georiënteerd zijn... en dit volledig aan het omarmen zijn. Ik vind het onprettig als ik niet helemaal begrijp wat daar gebeurt. Die...

groep mensen loopt nu vaak tegen het probleem aan, is dat zij dat de context window van het model prima gevuld kan worden. Dus het model heeft, zoals bij GPT-5-2, wat we als nieuws hebben besproken vandaag, steeds beter kan het model omgaan met enorme context en ook de aandacht erbij houden en niet ineens het vergeten na tien minuten.

Maar de programmeur die aan de andere kant zit en aan het meeregisseren is, de dirigent, die kan het niet meer bijhouden. Dus je begint op een gegeven moment... Nu, als jij aan een groot softwareproject werkt, als softwareprogrammeur in de pre-taalmodel codex tijd, zeg maar...

Dan had jij, als je daar een jaar of vijf werkt... op een gegeven moment heb jij een bijzonder goede intuïtie... van het hele software. Dat is ook jouw waarde dan. Daarom is het ook goed om... Ja, je weet precies waar alles staat en wat alles doet. Ja, dus dan is het nog steeds... alsjeblieft, documenteer het goed. Want als er nieuwe mensen aan boord komen... maar jij weet net als ik...

Dat documenteren gebeurt niet altijd. Het zit in iemands hoofd. Je hebt een intuïtieve kennis. Een brede diepe kennis over die hele codebase. Nu is het ons inmiddels gelukt. Om agents, scaffolds, whatever te bouwen. Die eigenlijk binnen een uur. Dat hele ding inladen. En diezelfde intuïtie aan het ontwikkelen. Ik doe even intuïtie als in machine intuïtie. Prima. Voor waar wat staat. En wat welk deel doet. Maar. Dus als jij er al vijf jaar werkt.

En nu kan jouw machine-programmeur-collega... heeft dezelfde intuïtie. Dat is een leuke match. Die kunnen samen hard werken. Maar jij hebt het nu over... ik start een heel nieuw bedrijf. Ik ga een heel nieuw softwarepakket maken. Jij bent dat aan het ontwikkelen... samen met je 32 sub-agents. Die zetten daar letterlijk vijf keer zo snel... een stuk software neer... als dat jij vroeger kon. Dan had je vijf man voor nodig. En nu ben je klaar... maar je hebt zelf die intuïtie helemaal niet ontwikkeld.

Je zit er eigenlijk bij, je hebt een eindresultaat gekregen, maar omdat je het werk grotendeels niet gedaan hebt, mis jij die intuïtie. En nu is het nog wel zo dat, net als eigenlijk wat jij heel mooi zei aan het begin, van ik zat te rommelen een half jaar geleden met Cloud Code. En ik merkte eigenlijk na tien minuten dat jij het kwijt was, want dat ding begon vragen te stellen en vast te lopen op een manier die jij niet kon fixen, omdat je die diepere kennis mist. Ja.

Nu is het dus zo dat er mensen kunnen beginnen aan een project. Die zijn senior programmeur. Die doen hun hele leven al software. Maar die laten het wel door al die agents bouwen. Dus niet de vibe coding. Gewoon iemand die het al heel lang doet. Maar omdat ze er niet bij waren bij de agents. Hebben ze ook die intuïtie niet. Nee, dus wat je nu ziet. Wat onderdeel is geworden van de scaffold. Is documentatie schrijven voor de dirigent. Zodat de dirigent met terugwerkende kracht kan lezen. Wat de agents gemaakt hebben. Totdat we dat ook niet meer kunnen lezen. Omdat het zoveel is.

Nou ja, en dus daarin zit je natuurlijk op de limieten van de mens. Maar het is uiteindelijk wel zo dat als jij, als jouw vliegtuig, als het allebei die piloten in slaap vallen en jij zet Gemini Live aan op je pixel en je hebt bereik en jij, hier is een hele leuke video van, namelijk kan JetGPT een vliegtuig besturen? Heeft iemand geprobeerd? Gewoon heel de tijd foto's maken. Ik zie nu dit, ik zie nu dat. Dan zie je het voor je, toch? Dat is echt zo gaaf. O, jezus.

Dus Alexander Klubbing gaat vliegen. De twee piloten vallen in slaap. Hij heeft wel bereik. Hij pakt Gemini live. En hij zegt. Ik zit hem aan de grond hoor. Ik ben de scully van AI. Nou ja. All good. Zolang Gemini daar de ultieme tips geeft aan jou. Maar als hij dan op een gegeven moment zegt. En nou moet je de heading zo en zo instellen. En jij zo. Heading wat?

Talk to me like I'm five, zeg ik dan. Ja, Eli Five de hele tijd. En ik denk dat mijn punt is vooral dat de redenen waarom die magische factor 5 of die 80% uiteindelijk gewoon niet waar is zo snel. Ja, in de praktijk.

is omdat die praktijk, de realiteit is een stuk ruwer en grover dan dat deze systemen doen lijken. De realiteit van producten bouwen, bedrijven bouwen, van software bouwen is zoveel meer fuzzy en irrationeel dat uiteindelijk blijkt dat die hele rationele idealistische machine modellen die software aan het maken zijn eigenlijk niet om kunnen gaan met die soort van

rauwe realiteit van de wereld. Net als de zelfrijdende auto... blijkt toch ineens dat... auto's die geparkeerd staan... achter elkaar op een plek... wat normaal een invloedstrook is... is niet een groep mensen die staat te wachten. Dat is een groep mensen die heeft zijn auto geparkeerd... bij een festival. Maar die Waymo gaat doodleuk twee uur staan wachten... achter een groep stilstaande auto's... omdat hij niet weet of er levende wezens in die auto zitten. En dit gebeurt ook de hele tijd... in het softwareparadigma. Wil ik wel bijzeggen...

dat nu de grote vraag is... wat zijn de langdurige barrières voor deze systemen? Dus wat is gewoon echt niet op te lossen binnen vijf tot tien jaar? Hoe gaaf die systemen ook zijn... want die systemen zitten nou helemaal gevangen in de computer... en kennen de realiteit niet zoals wij kennen. Of zijn op te lossen... door ze wat meer toegang te geven tot de realiteit. Letterlijk, kan jij nou voor mij die chip openmaken... en een foto maken en naar me opsturen...

Dat betekent dus dat iemand nu ook tegen jou zou kunnen zeggen. Hé Alexander, waarom hebben jullie nog niet alles geautomatiseerd dan? Jullie als in de breedste zin. Alexander, waarom is jouw leven dan nog niet helemaal in flows en in tasklet achtige dingen gezet?

is eigenlijk veel werk meer gaan lijken op software en machine. Omdat dat nou eenmaal is de vorm die in de machine kan. De grootste angst van de vroege techniekfilosofen was... is niet dat machines bewust zouden worden...

maar met mensen zo erg op machines zouden gaan lijken... dat ze minder bewust zouden worden. Dus je kunt zeg maar denken dat de robots levend worden... maar je kunt ook denken dat de mensen minder levend worden... en meer robotisch. Dus dat je uiteindelijk een wereld moet gaan platslaan in meetbaar... en alles is kwantitatief en niet kwalitatief. En ik denk dat nu...

Er is ook een grotere vraag te stellen aan iedere ontwikkelaar die luistert. In de brede zin van ontwikkelen. Die met proces en informatie werkt. Dan heb je ineens veel meer werk dan alleen maar softwareontwikkelaar. Wat als automatisering lukt? Wat als het lukt? Want tot nu toe is het gewoon eigenlijk niet gelukt. Automatisering creëerde iedere keer weer nieuwe banen. Daarmee is de automatisering deels mislukt. Als jouw doel was, kunnen we al naast de machine staan? Ja, we zijn heel wat meer gaan doen. Dat is de...

Ja, maar ik denk dat mijn grote vraag altijd is... We hebben de fysieke wereld grotendeels kunnen automatiseren. In ieder geval aan deze kant van de wereld. Maar de mentale wereld hebben we nog niet echt geautomatiseerd. Dat is nu voor het eerst aan het gebeuren. Dus het automatiseren van denken. Het lijkt op denken in ieder geval. En daarmee...