شهریار | خلوتِ انس

▨ نام شعر: خلوتِ انس▨ شاعر: استاد شهریار▨ با صدای: استاد شهریار▨ پالایش و تنظیم: شهروزـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــپیرم و خواهش ِدل؛ خلوت ِاُنسی که در آنجاجز زبان ِمن و گوش ِدل ِجانانه نباشدگل و ریحان بهارست و دل آن نیست که در وییاد ری نشکُفد و قصه‌ی ریحانه نباشدرگی از دل بگشاییم؛ که این حقّه‌ی خونینچه اناری که در او خنده‌ی یک دانه نباشدشمع ِقندیل ِفلک خواهم و شب‌های زمستانشاهدی هم که به غم، وحشی و بیگانه نباشدخانه‌ای خلوت و ییلاقی و دور از کس و ناکسکه صدایی به جز از سوسک در آن خانه نباشدشب ِتعطیلی و امنیت و جمعیت ِخاطرهم به دل وسوسه‌ی مسجد و میخانه نباشدماه از شیشه‌ی در تافته و روزنه بستهشمع هم گوشه گرفتست که پروانه نباشدباد در پنجره‌ها عربده سر داده به سوزیکه برون کردن ِسر، جرات ِدیوانه نباشدپشت بر پشتی و دل فارغ و لم داده به کرسینشئه‌ها تخت ولی ساقی و پیمانه نباشدنشئه‌ای خاطره‌انگیز که در سینه بجوشدیاد ِیاری که چون او گنج به ویرانه نباشدگوش خوابانده به من، با دهن ِباز، حریفیکه به شیرینی او شاهد ِ فرزانه نباشدابروان جنگلی و چشم قلندر وَش ِما راخلسه در چنته ولی خواب در انبانه نباشدنقد ِسودای محبت که زه بی‌مایگی آنجابیع ِ باغ ِبغل و بوسه‌ی بیعانه نباشدالغرض؛ ساز ِسخن باشد و دمساز و دگر هیچلب ِمن باشد و جز گوش به کاشانه نباشدتا من آن سوز ِغم ِعشق به سازی کنم آغازکه به شبگیری او ناله‌ی مستانه نباشدسرگذشتی‌ست مرا تالی افسانه ولیکناین حقیقت به سرم آمده، افسانه نباشد   کمک ِحافظه هم شرط کن آن حاشیه آریگیسو افشان نتوان کردن اگر شانه نباشدپنبه در گوش ِمصاحب کنم از روده درازیچه کند پیر ِجهان دیده که پر چانه نباشد▨ سیّد محمّدحسین بهجت تبریزی متخلص به

There are no comments yet.

Please log in to write the first comment.