اگر به باده‌ی مشکین کشد دلم شاید ۲۳۰

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۲۳۰مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلناگر به باده‌ی مشکين (کشد دلم) دلم کشد شايدکه بوی خير ز زهد ريا نمی‌آيدجهانيان همه گر منع من کنند از عشقمن آن کنم که خداوندگار فرمايدطمع ز فيض کرامت مبر که خلق کريمگنه ببخشد و بر عاشقان ببخشايدمقيم حلقه‌ی ذکر است دل بدان اميدکه حلقه‌ای ز سر زلف يار بگشايدچمن خوش است و هوا دلکش است و می بی‌غشکنون بجز (بت کش) دل خوش هيچ در نمی‌بايدتو را که حسن خداداده هست و حجله‌ی بختچه حاجت است که مشاطه‌ات بيارايدجميله ايست عروس جهان ولی هش‌ دارکه اين مخدره در (عهد) عقد کس (نمی‌پاید) نمی‌آیدبه لابه گفتمش ای ماهرخ چه باشد اگربه (بوسه‌ای) يک شکر ز تو دلخسته‌ای بياسايد؟به خنده گفت که حافظ خدای را مپسندکه بوسه‌ی تو رخ ماه را بيالايدSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

There are no comments yet.

Please log in to write the first comment.