PARANOID ANDROID – komfort i lęk w architekturze: wykład Łukasza Wojciechowskiego

Zapis spotkania promocyjnego numeru Autoportretu “Czucie przestrzeni”, które odbyło się 3 grudnia 2025 roku w Spółdzielni OgniwoŁUKASZ WOJCIECHOWSKIArchitekt, pracuje na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Współautor projektu Muzeum Współczesnego i Regionalnego Centrum Turystyki Biznesowej we Wrocławiu. Kurator i projektant wystaw, m.in.: Architektura spalinowa (2019), Jan Szpakowicz. Przestrzen elementarna (2021). Autor książek: We wstecznym lusterku (2014), Architektura racjonalnej Europy (2019), Spacer przez architekturę (2023), a także komiksów rysowanych w programie AutoCAD: Ville Nouvelle (2020), Soleil Mécanique (2021), Dum-dum (2023), Loin de Paris (2025)."Z dużym prawdopodobieństwem każdy, kto korzysta z psychoterapii, spotkał się z sytuacją, w której rozwiązanie trudnego problemu okazywało się banalnie proste. Czasem wystarczy spojrzeć na lęk pod innym kątem, inaczej nazwać tę emocję i w głowie rozwiązują się ciasne supły. Przy psychoterapii architektury też tak bywa: wystarczy przesunąć okno na projekcie, odpowiednio umieścić drzwi, celowo nie stawiać ściany itp., by powstała zdrowsza przestrzeń – z widokiem na zieleń, bardziej elastyczna w aranżacji, inspirująca spotkanie… Psychologia środowiskowa zauważa wiele problemów architektury, badacze podsuwają wiele rozwiązań. Co jednak znaczą, dajmy na to, „swoboda wyboru” w przestrzeni albo „miękkość przestrzeni”? W poszukiwaniu odpowiedzi można się zanurzyć w wielowątkowych rozważaniach, ale dostarczą jej też proste gesty przestrzenne, niekiedy – jak rozwiązania wykluwające się w trakcie terapii – po fakcie zaskakująco oczywiste." - pisze w tekście „Psychoterapia prostymi przykładami” Łukasz Wojciechowski (numer „Czucie przestrzeni” 3 [90] 2025.W drugim tekście z kolei przygląda się mrocznej stronie architektury bezpieczeństwa - zasiekom, płotom, "ścianom, które nas dzielą" - opisanych przez Theo Deutingera w książce "Handbook of tyranny".Numer „Czucie przestrzeni” 3 [90] 2025Psychologia środowiskowa przeżywała swój renesans w latach 60. XX wieku, kiedy powstały klasyczne już pozycje Język wzorców pod redakcją Christophera Alexandra czy Odczuwanie architektury Eilera Steena Rasmussena. Powracamy do pytań o doświadczenia zmysłowe, ucieleśnienie naszej wiedzy i wspomnień w trzeciej dekadzie naszego stulecia, okresie dominacji VR i strumienia medialnego, podłączenia do cyfrowych platform streamingowych i wszechobecnych, nieprzeniknionych algorytmów, tworzonych w dolinach krzemowych całego świata. Poszerzamy refleksję nad percepcją o aspekty neuroróżnorodności i ich wdrożenia do projektowania. Autorki i autorzy omawiają percepcję przestrzeni miejskiej i odpowiedzi na realizację przez nią ludzkich potrzeb, w tym osób z niepełnosprawnościami. Odnoszą się również do kreowania wzorców przestrzennych w płynnej ponowoczesności i projektowania ludzkich doświadczeń. Pomimo rozwoju technologii ciało jest ostatecznie instrumentem naszej konceptualizacji i organizacji wiedzy.Spotkanie zostało dofinansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury Magazyn "Autoportret. Pismo o dobrej przestrzeni" jest wydawany przez Małopolski Instytut Kultury w Krakowiewww.autoportret.pl

There are no comments yet.

Please log in to write the first comment.